رئیس اتحادیه بنکداران مواد غذایی از عرضه گسترده شکر با قیمتی پایینتر از نرخ مصوب خبر داد. این وضعیت، که ناشی از رکود بازار و پیشی گرفتن عرضه بر تقاضا است، به تثبیت و حتی کاهش قیمت شکر در بازار انجامیده است. با راهاندازی سامانه بازارگاه، شفافیت در توزیع این محصول افزایش یافته و چالشهای گذشته در حوزه تامین آن برطرف شده است.
قیمتگذاری و شفافیت در توزیع شکر
رضا کنگری، رئیس اتحادیه بنکداران مواد غذایی، بهبود وضعیت عرضه شکر در بازار و روند کاهشی قیمتها را تایید کرد. او افزود: “خوشبختانه چالشهای پیشین در حوزه تامین شکر برطرف شده و اکنون با راهاندازی سامانه بازارگاه، قیمتها شفاف و روند عرضه منظمتر شده است.”
کنگری جزئیات قیمتگذاری شکر را نیز توضیح داد: قیمت خرید شکر از درب کارخانه حدود ۴۶ هزار و ۳۰۰ تومان است. با احتساب ۱۰ درصد ارزش افزوده، این محصول با نرخ حدود ۵۰ هزار و ۹۰۰ تومان به دست بنکدار میرسد. سپس، با اعمال ۳ درصد سود بنکدار، شکر در حال حاضر با نرخ عمده حدود ۵۳ هزار تومان به صورت عمده در بازار عرضه میشود. این در حالی است که قیمت مصرفکننده نهایی باید حدود ۵۹ هزار تومان باشد، اما به دلیل شرایط بازار، شکر با قیمتی پایینتر از نرخ مصوب به دست مصرفکننده میرسد و در حال حاضر در بنکداریها حدود ۵۳ هزار تومان توزیع میشود.
دلایل نوسانات گذشته و ثبات کنونی
کنگری به دلایل افزایش قیمت شکر در دورههای گذشته نیز اشاره کرد. در مقاطعی از زمان، به دلیل جایگزینی ارز نیمایی با ارز توافقی، قیمت تمامشده واردات شکر برای واردکنندگان و تولیدکنندگان افزایش یافته بود. وجود اختلاف قابلتوجه میان ارز ۴۲۰۰ تومانی نیمایی و ارز توافقی ۶۹ هزار و ۵۰۰ تومانی، باعث شده بود که برخی فعالان بازار برای جبران این تفاوت، به عرضه دو فاکتوره یا فروش بدون فاکتور با نرخهای روز بازار روی آورند.
رئیس اتحادیه بنکداران مواد غذایی در پایان خاطرنشان کرد که در آن زمان، با وجود عدم صدور مصوبهای برای قیمت جدید، به دلیل ورود شکر با ارز نیمایی، الزام به عرضه با نرخهای قدیمی وجود داشت. اکنون اما با اصلاح روندها و شفافسازیهای صورتگرفته، این مشکلات برطرف شده و بازار با ثبات بیشتری مواجه است. او تاکید کرد که شکرهایی که پیشتر در انبارها نگهداری میشدند، در حال حاضر وارد بازار شده و به وفور در دسترس هستند.

این تحولات نشان میدهد که بازار شکر پس از دورهای نوسان، اکنون به ثبات نسبی رسیده و مصرفکنندگان میتوانند انتظار داشته باشند که شکر را با قیمتی مناسبتر از گذشته تهیه کنند. آیا این روند کاهشی میتواند به سایر اقلام مواد غذایی نیز تسری یابد؟